Cum follis magis pressuris in directum axialem subicitur quam sustinet, subito flectit et stabilitatem figurae linearis amittit, sicut vectis compressionis vel spirae cylindricae. Hoc necesse est. Si pressio interna follis etiam certam pressionem valorem excedit, quam sustentare potest, instabilitas etiam causabit. Ob hanc causam in machinatione folliculorum perniciem obvenire experimenta probaverunt. Huiusmodi problemata existunt in sigillis tam elasticis, expansione axiali compensatores et exercituum metallorum.
Hoc est, nempe, facultas folli sustinendi pressuram internam plerumque a sua stabilitate pendet. Studere ad stabilitatem follis, possumus uti formula compressionis nota ab E. forensi! Ejus onus criticum computare.
Hoc modo, onus criticum follium proxime calculi methodum solvi potest. Attamen, propter duas sequentes causas, valorem calculi ipsum valorem plerumque excedit. Singula sunt haec.
Propter processus deviationem quantitatis tibiae limatae et materiae crassitiei, axis conrugati tibiae saepe ab axi originali symmetriae recedit. Aliis verbis, sunt nonnulli camerae initiales in ipso axe folli. Caligulae metallicae, manicae reticulae inaequales plectentes et non-aequales virium cuiusque partis, etiam folli capacitatem limitant.
Secundo, quia determinatio flexionis rigoris valorem in formula onus critica considerat semicirculum arcus cristae undae (vallis) folli ut punctum nexum rigidum diaphragmatis, ipsa est altior quam ipsa inclinatio rigoris value.